Η φιλενάδαμ ασό Πάλμουσς (οσήμερον λένατο Καστανούσσα), η Μαίρη, πολλά ερέχκετε το ποντιακό το καλάτσεμαμ, λέει. Και το γράψιμομ. Ερέχκετε πα κι είπενατο, ζηλεύε είπενατο. Ζηλεύε σφοδρά! Σφοδρά πα ζηλεύ!
Αμά εγώ ασην Μαίρη ξαε κι φούμαι!
Με το ζηλεύω ντο είπε κακό σ' αχούλ νατς κεχ!
Καλέσα γαρή εν κι ατς πα καλό εχ σο νούνατς!
Εγώ σο σπίτιμ ους σα 7 τα χρόνεμ ποντιακά άκουα και καλάτσεβα!
Όταν εσκάλωσα το σχολείο εσκάλωσα και καλατσέβω ελληνικά.
Ο πατέραμ, η μάναμ και τα τρανά τα αδέλφεμ μόνο ποντιακά εκαλάτσεβαν στο σπιτ.
Ντα φτάω εγώ πα! Κια μαθάνατα;
(σην φωτογραφία μαυρεύνε κιντέατα)
1 kommentar:
Να καλατσεφσατα, και ξαει να μη φοασαι. Να ζουλεβς κι εν κακο γιαβρουμ, οσταν κι αραβς να εφτας καναν κακο.
Υειας και ραθυμιας ασαν μακραν.
Γιογαννα
Skicka en kommentar