(Μου το διηγήθηκε η αναγνώστριά μου Ιωάννα, από Θεσσαλονίκη, μέσω τηλεφώνου και θα προσπαθήσω μόνο την στοιχομυθεία να γράψω στα ποντιακά)
Δυο ζευγάρια ήταν φίλοι και το ένα ζεύγος επισκέφτηκε ένα βράδυ το άλλο - ας πούμε ο Κωστίκας με την Συμέλα του επισκέφτηκαν τον Γιωρίκα με την Μαρία του...
Τρώγωντας οι άνθρωποι, λοιπόν, έπεσε κάτι από τον Γιωρίκα κι έσκυψε να το πάρει. Εκεί κάτω στο τραπέζι (αχ, αυτά τα τραπέζια εκεί κάτω....) βλέπει τα δύο μπούτια της Συμέλας, που την είχε απέναντι, και κάποιες άλλες όμορφες λεπτομέρεις...
Αργότερα μπήκε ο Γιωρίκας στην κουζίνα (επίτηδες να πήγε εκει;) κι ήρθε από πίσω και η συνονόματη!
"Είδε σα" ρωτά αυτή!
"Είδα το - πώς κι είδατο" απαντά αυτός
"Θέλτσα" ρωτά πάλι αυτή
"Κια πώς κι θέλα..." απαντά αυτός
"1000 ευρώ" λέει η συνονόματη... μπιζναδόρα η δικιά σου ;-)
Όλα καλά, λοιπόν, την άλλη μέρα στις 10 το πρωί, αφότου είχε φύγει ο Κωστίκας της Συμέλας για δουλιά, πάει ο Γιωρίκας εκεί, γίνεται η δουλειά, πεύτει το 1000άρικο και το απόγευμα που γύρισε ο Κωστίκας σπίτι ρωτά την κυρά Συμέλα
"Οσήμερο πέρασε κανείς απ' αδακές "
Τι να κάνει η Συμέλα, να μην το πει αφού η ερώτηση του άντρα της ήταν καρφί....;
"Μήπως αφέλεκε τίποτα" συνεχίζει ο Κωστίκας!
Άλλη καρφί ερώτηση που η συνόματη δεν γινόταν να αρνηθεί!
"Α, τον μπαγάσα, καλός φίλος εν ατός, το πρωί επήρε με το χιλιάρικο και είπε σο βράδυ εκές θα εφελέκε σο σπίτ... είδες πώς έρθε ο ντόμπρον ο φίλομ και αφέλεκενα αδά..."
Prenumerera på:
Kommentarer till inlägget (Atom)
2 kommentarer:
Π ρ ό τ α σ η…..
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες bloggers….:
βλέποντας κι ακούγοντας…., με μεγάλη μου λύπη κι εγώ…., κυρίως, τα εφηβάκια –μας
να τραγουδούν ‘’φτηνά’’ τραγούδια…., ως επί το πλείστον, της ερωτ’’αγάπης’’….,
και ξέροντας, ως όλοι μας, τη δύναμη που έχει το τραγούδι
στη διαμόρφωση χαρακτήρα και συμπεριφοράς…., κι όχι, μόνο, της ερωταγαπικής….,
κάτι που με ανευθυνότητα τους το ‘’επιβάλλουν’’….: δισκογραφικές εταιρείες,
ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί,….. λες και σε συμπαιγνία….,
τολμώ….,
αν και ξέρω πως…., και, μ’ αυτό…., θα ενοχληθούν’’ μερικοί και μερικές bloggers….,
να σας κάνω μια ‘’ανάλογη’’ πρόταση….!
Έχοντας…., ήδη….. και με ‘’ανάλογη’’ πρόταση…., προσφέρει
1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου….,
και, σχετικής θεματολογίας μέσα απ’ το μπλογκ μου….: URL : www.alexandros-zivas.gr....,
κάτι σαν ‘’αντίπραξη’’ στη ‘’συμπαιγνία’’ των ως άνω αναφερόμενων παραγόντων….,
προτείνω…., πάντα, για τον ίδιο σκοπό….,
να δημιουργήσουμε μια ‘’Τράπεζα στίχων προσφοράς’’….,
όπου Έλληνες στιχουργοί και ποιητές να τους προσφέρουν…., αφιλοκερδώς κι αυτοί….,
είτε για επιτραπέζια ημερολόγια προσφοράς….. είτε για τη δημιουργία μουσικών CD’s….!
Ίσως….. να φανεί αφελής και ουτοπική η πρότασή μου….,
ή κι εγώ….. αφελής…. κι ονειροπόλος ουτοπιστής….,
αλλά….. ας σκεφτούμε τη δύναμη που μας προσφέρει η ‘’Μπλογκόσφαιρα’’….,
που….. από ‘’βαβελική’’ Κατάρα…., ως ‘’μερικοί’’ ‘’μοιροπλάστες’’ –μας τη θέλουν….,
μπορούμε…., και, με ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’ της ‘’τρελής’’ λογικής…., ή και λογικής ‘’τρέλας’’….,
να την κάνουμε Ευλογία….!
Έτσι…., καθώς πιστεύω πως….,
ως παλαιότεροί μου bloggers…., που, μόλις, 3 μηνών blogger εγώ….,
είστε οργανωμένοι, και, για ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’….,
ελπίζω…., κι εάν, βέβαια, βρίσκετε ενδιαφέρουσα κι εφικτή την πρότασή μου αυτή….,
να συναποφασίσετε…., πάντα, για ‘’τέτοιον’’ σκοπό….,
για τα περί μιας ‘’Τράπεζας στίχων προσφοράς’’….!
Και…., εάν…., πάλι και γι’ αυτό, τότε….,
σαφώς, κι αφού το συναποφασίσετε…., είτε για ‘’επιτραπέζιο ημερολόγιο’’ είτε για CD….,
τολμήσετε να ανοίξετε και τραπεζικό λογαριασμό….,
σας υπόσχομαι πως…., ως πρώτη προσφορά χρημάτων από πλευράς μου….,
θα συνεισφέρω στην ευλογητή προσπάθειά –σας, –μας, 300 Ευρώ….,
που, πιθανόν, να βρεθούν και εξωμπλογκοσφαιρικοί χορηγοί….!
Μα θα χαρώ, ‘’το ίδιο’’, και, εάν κάποιοι μουσικοσυνθέτες ή κάποιες μουσικοσυνθέτριες….,
συνάδελφοι ή συναδέλφισσες μπλόγκερ….. ή μη….,
ανταποκριθούν στην ανάλογη πρότασή μου….. που υπάρχει στο μπλογκ μου….,
όπου, το ξαναλέω, προσφέρω αφιλοκερδώς και για όποιον φιλανθρωπικό σκοπό
1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου…., αφ’ ενός για τη δημιουργία
3 επιτραπέζιων ημερολογίων….. για τα έτη....: 2010, 2011 και 2012….,
κι αφ’ ετέρου για τη δημιουργία ενός, ή και πλέον, CD….!
Φυσικά, το 2ο, εφόσον τυχόν μουσικοσυνθέτες/θέτριες κρίνουν κάποια άξια μελοποίησης….,
πάλι, για τον ίδιο σκοπό…., κι εγώ…., μα κι οι ανταποκριθησόμενοι/σόμενες αυτοί/αυτές….,
όπου, τότε, θα έχω…., κι εγώ κι εκεί…., συμμετοχή και με δικιά μου μουσική και στίχο….,
ενώ, αργότερα κι έτσι και γι’ αυτό, και με τραγούδια –μου σε στίχο στην αγγλική γλώσσα….!
Εάν δε σας ενοχλεί το παρόν μήνυμά μου…., μπορείτε να το διαγράψετε….,
ναι, και διόλου δεν θα με πειράξει….!
Σας ευχαριστώ πολύ….. και, προπαντός, γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας…..
Του Γ. Ανδρεάδη:
Σα Καιλάρια εξ μερέαν σο χωρίον, ημέραν Παρασκευήν, έρθεν σον Κωστίκαν χαρτίν ασήν εφορίαν. Από ΔΟΥ Πτολεμαΐδος: “Να περάσετε δια έλεγχον υποθέσεώς σας την Δευτέραν το πρωΐ, από το γραφείο του Διευθυντού.”
Αείκον χαρτίν καμμίαν πα κι έρθεν και ο Κωστίκας πολλά εστεναχωρεύτεν, άμα την γαρήν ατ την Παρθένα δεν κι είπεν, για να μην στεναχωρεύκεται. Παρασκευήν, Σάββαν και Κερεκήν ο Κωστίκας ομμάτ κι εσπάλτσεν κι ασήν στεναχώριαν ατ να σπαν. Την Δευτέραν εσκώθεν σύννυχτα, ελούστεν, εξυραφίεν, εσέγκεν το κοστούμν ατ το καλόν κι εσέβεν σον δρόμον να πάει με τα ποδάρια σα Καιλάρια. Ζατίμ πέντε χιλιόμετρα μακράν έτον το χωρίον ατ ασήν πολιτείαν.
Σον δρόμον ντο εσέβεν ερούξεν απάν σον ξάδελφόν ατ τον Γιωρίκα. Ο Γιωρίκας πα είδεν τον Κωστίκαν με το καλόν το κοστούμ και αρωτάει ατόν.
Κωστίκα, οσήμερον έξαργος εν κι εσέγκες το κοστούμι σ’;
Ο Κωστίκας, είπεν τον μπελιάν ατ με το χαρτίν τη εφορίας σον Γιωρίκαν, και ο Γιωρίκας εκλώστεν και λέει ατόν.
Ναίπαι Κωστίκα γιαμ επαλαλώθες; Για αείκον δουλείαν πας σα Καιλάρια κι εσέγκες καλόν κοστούμ; Θα εθαρρούν ζεγκίντς είσαι και θα κοφτνε τα ποδάρια σ’. Δέβα βάλον παλαία λώματα, να εθαρρούν εφτωχός είσαι, μπελκι τζουζ η ψύ ατούν.
Ο Κωστίκας ενούντσεν ενούντσεν τυ Γιωρίκα ο λόγος ορθόν έτον, εκλώστεν σ’ οσπίτ, εξέγκεν το κοστούμν ατ και εφόρεσεν τυ χωραφί τα λώματα. Ασό χωρίον εξ κι εξέβεν ευρλεθεν εμπροστά τ’ ο φίλος ατ ο Χαρίκον.
Ναίπαι Κωστίκα, λέει ο Χαρίκον, ντ’ έπαθες κι εχπάστες σο χωράφ, ακόμα ο ήλιεν κι εξέβεν;
Αλλο μίαν κι άλλο ο μαύρον ο Κωστίκας είπεν το ζορ ντο είσεν με την εφορίαν σον Χαρίκον. Έξεν ο Χαρίκον κι εκλωστεν και λέει ατόν.
Ναίπαι Κωστίκα για αείκον δουλείαν πας σα Καιλάρια και εφόρεσες λώματα άμον γυρευός; Θα ελέπνε σε και θα εθαρρούνε τσιπλάκς είσαι και ξάι κι θα σαέβνε σε.
Ο Κωστίκας ενούντσεν ενούντσεν ντο είπεν ο Χαρίκον κι άμον ορθά εφανθαν τα λόγια τ’.
Εκλώστεν οσπιτ , αμάν εσασούρεψεν ντο να φορεί και πάει σα Καιλάρια. Η γαρή νατ εφνέφσεν και είπεν ατόν.
Ναίπαι Κωστίκα ντο έπαθες και πας έρχεσαι να αναλλάεις τα λωματα σ’;
Ατότες ο Κωστίκας είπεν ση γαρήν ατ ντο πελιάν ερούξεν απάν σο κιφάλν ατ’.
Η Παρθένα εκλωστεν και λέει ατον.
Να λέω σε Κωστίκα ντο είπεν η μάναμ οντας επαντρέψαμεν την βραδύν ντο θα εκοιμούμνες εντάμαν. Ερώτεσα τη μάναμ - λαφρύν το χώμαν ατς - απόψ ντο θα κοιμούμαι με τον Κωστίκαν εντάμαν, το κόκκινον γιόκσαμ το μαύρον βρακίν να φορώ;
και η μάναμ είπε με
Παρθένα, ίντιναν βρακίν να φορείς ο Κωστίκας θα γαμεί σε.
:)
Skicka en kommentar